Małżonkowie, którzy posiadają dzieci podejmując decyzję o rozwodzie stoją również przed

wyzwaniem związanym z podziałem opieki nad dziećmi. Jest to kwestia, która wzbudza wiele emocji.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w wyroku rozwodowym Sąd rozstrzyga m.in. o kwestii władzy rodzicielskiej nad wspólnymi dziećmi stron. Sąd uwzględni pisemne porozumienie w zakresie sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej i kontaktów z dziećmi, jeśli porozumienia to jest zgodne z dobrem dziecka. W przypadku braku porozumienia, sąd decyduje o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i kontaktów z dzieckiem.

Czym jest opieka naprzemienna? Rodzice, którzy mają pełnię władzy rodzicielskiej, spędzają z dzieckiem określony, powtarzający się czas w roku. Najczęściej, opieka naprzemienna polega na

tym, że tydzień dziecko spędza pod opieką matki, a tydzień pod opieką ojca w ich miejscu zamieszkania. Natomiast opieka gniazdowa polega na tym, że dziecko pozostaje w dotychczasowym miejscu zamieszkania, a rodzice zmieniają się w opiece nad dzieckiem. Przykładowo jeden tydzień dziecko spędza z matką, a jeden tydzień z ojcem.

Należy podnieść, że opieka naprzemienna jest standardem w innych krajach europejskich, a jak wynika z badań poczucie bezpieczeństwa stwarzają rodzice swoim postępowaniem, a nie miejsce, w którym dziecko się wychowuje. Dzięki opiece naprzemiennej potrzeby dziecka mogą być lepiej dostrzegane i zaspokajane, gdyż kontakty rodziców z dzieckiem są bardziej indywidualne. Ponadto ojcowie koncentrują się na innych potrzebach, a matki na innych i dla prawidłowego rozwoju dziecka, powinno ono mieć kontakt z obojgiem rodziców. Dzięki kontaktowi matki i ojca z dzieckiem, dziecko może aktywnie uczestniczyć w życiu obojga rodziców i dzięki temu ma również zapewniony kontakt zarówno z dziadkami macierzystymi jak i ojczystymi, co wpływa na kształtowanie poczucia tożsamości i przynależności do szerszej rodziny i w konsekwencji prowadzi do lepszej samooceny i poczucia bezpieczeństwa. (Ocena wpływu opieki naprzemiennej na małoletnie dzieci i ich relacje z rodzicami, dr n. hum. Ewa Milewska, psycholog kliniczny, Kancelaria Senatu, Biuro Analiz, Dokumentacji i Korespondencji, Opinie i Ekspertyzy, OE- 263, listopad 2017).

Wyniki badań, które zostały przeprowadzone na konferencji potwierdzają, że pomiędzy nastolatkami, które pozostają pod opieką naprzemienną, a nastolatkami, które żyją z obojgiem

rodziców w rodzinach dwupokoleniowych nie istnieją istotne różnice pod względem zdrowia fizycznego, emocji zachowań społecznych, a dzieci ani rodzice nie czują się pokrzywdzeni zmianą miejsca z powodu zmiany miejsca zamieszkania dzieci. A dzieci, które mieszkają na stałe z jednym z rodziców są w gorszej sytuacji pod względem zdrowia fizycznego, psychicznego czy umiejętności społecznych (artykuł dotyczący czwartej międzynarodowej konferencji nt. naprzemiennej opieki rodzicielskiej - ,,Dzieci pozostające pod opieką tylko jednego z rodziców są w gorszej sytuacji’’ opubl. na stronie Rzecznika Praw Obywatelskich).

Orzeczenie o opiece naprzemiennej jest możliwe do uzyskania, ale wymaga indywidualnego podejścia do każdej sprawy.