WYROK z dnia 29.12.2021 r., Sąd Okręgowy w Warszawie, II C 2909/20

Sąd uwzględnił powództwo, ustalił, że umowa jest nieważna w oparciu o art 58 §1 kc oraz zasądził na rzecz powoda kwotę 266 663,64 zł, zgodnie z teorią dwóch kondykcji oraz koszty zastępstwa procesowego w wys. 10 800 zł.

Sąd wskazał, że powód posiada status konsumenta, chociaż kwestia ta była podważana przez pozwany bank w toku postępowania.

Sama formuła kredytu nie budziła wątpliwości Sądu, jednak umowa zwarta z powodem nie była zgodna z art. 353.1 kc. Umowa zawierała podwójną klauzulę waloryzacyjną, powód nie został właściwie poinformowany o ryzyku, brak było możliwości negocjacji postanowień umowy.

Umowa została oparta na wzorcu umownym, a ryzyko powoda było nieograniczone.Zastosowana przez bank klauzula waloryzacyjna ma taki skutek, że zadłużenie maleje tylko pozornie. To stanowi rażące naruszenie, a w konsekwencji upadek całej umowy.

Sąd stanął na stanowisku, że nie jest możliwe zastąpienie klauzuli indeksacyjnej innym postanowieniem.